Technologia nakładania tynku "kornik": cechy i etapy pracy

Jedną z najciekawszych, oryginalnych, tanich i łatwych w zastosowaniu opcji okładzin powierzchniowych jest tynk strukturalny „kornik”. Z pomocą tego materiału, który jest używany zarówno do dekoracji zewnętrznej, jak i wewnętrznej, można stworzyć wyjątkową, kolorową i trwałą powierzchnię. W artykule szczegółowo opisano technologię nakładania tynku „kornika”.

Technologia nakładania tynku "kornik": przygotowanie podłoża

Tynk „kornik” można nakładać na wcześniej przygotowaną cegłę, płytę gipsowo-kartonową, płytę wiórową, podłoża betonowe, płyty warstwowe oraz na warstwę ocieplenia.

Przed przystąpieniem do układania płytek powierzchnię należy dokładnie oczyścić ze starego wykończenia, plam olejowych, brudu i kurzu. Jeżeli podłoże ma znaczne nierówności i pęknięcia, należy je wyrównać zaprawą gipsową, wapienną lub cementową do tynkowania ścian. W celu uzyskania odpowiedniej jakości materiału wykończeniowego o wymaganych właściwościach wytrzymałościowych należy ściśle przestrzegać proporcji składników składowych.

Pomocna rada! Aby uszczelnić szwy i duże pęknięcia, należy je najpierw wyhaftować szlifierką, a następnie uszczelnić szpachlą gipsową.

Jeśli okładzina ścienna jest wykonywana w pomieszczeniu o dużej wilgotności, powierzchnię należy pokryć środkiem przeciwgrzybiczym, który zapobiegnie tworzeniu się grzybów i pleśni.

Aby uzyskać dobrą przyczepność między podłożem a przyszłym tynkiem, wyrównaną powierzchnię należy zagruntować wałkiem, pędzlem lub pistolet natryskowy... Reguluje również chłonność przygotowanej powierzchni i zapewnia równomierne wysychanie warstwy tynku dekoracyjnego. W celu przygotowania przyszłego koloru powierzchni do podkładu można dodać pigment barwiący o wymaganym odcieniu.Pod tynk kornika lepiej jest zastosować gruby podkład akrylowy, który jest w stanie zapobiec nadmiernemu wchłanianiu wilgoci podczas pracy z tą dekoracyjną mieszanką.

Ściany zewnętrzne betonowe i cementowo-wapienne nie wymagają szlifowania. Aby uzyskać dobrą przyczepność, wystarczy dokładnie zwilżyć powierzchnię wodą na godzinę przed przystąpieniem do tynkowania.

Na suchą warstwę podkładu, której całkowite wyschnięcie zajmie około 40 minut. w temperaturze 20 stopni należy nałożyć warstwę bazową mieszanki tynkarskiej o grubości nie większej niż 2 mm. Należy go jednocześnie zagęszczać i wcierać. Będzie odgrywać rolę podstawy dla przyszłej tekstury.

Opis technologii tynkowania elewacji na ociepleniu

Wielu właścicieli domów wiejskich i prywatnych stara się, aby pomieszczenia były jak najbardziej ciepłe. W tym celu dekorację ścian zewnętrznych bardzo często wykonuje się za pomocą izolacji, która musi stworzyć wysokiej jakości ochronę przed negatywnym wpływem środowiska zewnętrznego. Aby to zrobić, konieczne jest użycie tynku elewacyjnego, który nakłada się na materiał termoizolacyjny.

Technologia tynkowania ścian zewnętrznych obejmuje tworzenie mokra fasada, który składa się z izolacji, siatki zbrojącej i tynku strukturalnego.

Styropian lub wełna mineralna mogą służyć jako izolacja ścian zewnętrznych pod tynkiem. Pierwszy materiał jest niedrogi i dość łatwy w montażu. Służy do izolacji termicznej elewacji betonowych, żużlowych, keramzytobetonowych i ceglanych.

Za bardziej wytrzymałą, niepalną i „oddychającą” izolację uważa się wełnę mineralną w postaci dwuwarstwowych płyt bazaltowych lub diabasaltowych. Wskazane jest stosowanie tego materiału do ścian wykonanych z keramzytobetonu, gazokrzemianu, gazobetonu i drewnianych belek.

Technologia ocieplania elewacji pod tynk wełną mineralną lub styropianem polega na zastosowaniu specjalnego kleju, który nakłada się cienką warstwą na podłoże ocieplenia. Ponadto płyty są mocowane do powierzchni ściany na zasadzie muru.

Po całkowitym wyschnięciu kleju płyty izolacyjne należy dodatkowo zabezpieczyć kołkiem rozporowym. Na wierzchu izolacji konieczne jest zamocowanie siatki wzmacniającej z włókna szklanego za pomocą plastikowych łączników. Po trzech dniach można przystąpić do tynkowania powierzchni, której zasada jest taka sama, jak przy wykańczaniu wnętrz latarniami morskimi. Koszt tynkowania ścian na zewnątrz budynku to średnio 400-500 rubli / m².

Tutaj możesz od razu użyć tynku elewacyjnego "kornika", którego wideo z technologii aplikacji pokaże szczegółowo sekwencję działań.

Pomocna rada!Po wykończeniu tynkiem "kornika" elewacji budynku należy go chronić przez dwa dni przed bezpośrednim działaniem promieni UV i opadów atmosferycznych.

Cechy tynkowania ścian na latarniach morskich. Cena za m2

Przygotuj podstawę przed wykończeniem powierzchni. Głównym wydarzeniem jest wyrównanie ścian. Jednym z najpopularniejszych i najbardziej skutecznych sposobów jest samodzielne wykonanie tynku ściennego na latarniach morskich. Film wyraźnie pokaże sekwencję działań.

Przed rozpoczęciem pracy konieczne jest przygotowanie specjalnych materiałów i narzędzi.Pierwszym krokiem jest zakup lamp ostrzegawczych do tynkowania ścian, które będą pełnić funkcję ograniczników. Są to profile metalowe lub plastikowe z otworami. Głębokość produktu wynosi 6 lub 10 mm, którą dobiera się w zależności od odchylenia ściany, długość 3 m. Produkty w kształcie litery T i L wyróżniają się kształtem. Cena latarni morskiej do tynkowania ścian o grubości 6 mm wynosi 18 rubli, a za głębokość 10 mm - 23 ruble.

Jeśli ściany są wystarczająco płaskie lub mają niewielkie nierówności, można je otynkować bez lamp ostrzegawczych.

Będziesz także potrzebował mieszanki budowlanej do tynkowania ścian. Możesz kupić gotowy materiał lub możesz zrobić rozwiązanie do tynkowania ścian własnymi rękami. Należy ściśle przestrzegać proporcji wszystkich składników. Do przygotowania tynku cementowego stosunek cementu do piasku wynosi 1: 2-3. W przypadku mieszanki wapna konieczne jest pobranie wapna i piasku w stosunku 1: 2-4. Kompozycję gliny uzyskuje się przez zmieszanie gliny 1: 3-5 i piasku. Aby uzyskać roztwór gipsowy do tynkowania ścian, proporcje wapna, gipsu i piasku wynoszą 1: 1: 2.

Jako dodatkowe narzędzia będziesz potrzebować:

• szpachla;
• pion;
• wkręty samogwintujące;
• kołek;
• reguła;
• ruletka;
• nożyczki do metalu;
• poziom;
• perforator do przygotowania roztworu.

W zależności od wybranej mieszanki i proporcji roztworu do tynkowania ścian własnymi rękami, możesz potrzebować dodatkowych narzędzi z różnych materiałów: szczotek drewnianych, plastikowych lub metalowych.

Jak wybrać tynk do ścian

Tynk do ścian dobierany jest w zależności od rodzaju podłoża. W przypadku powierzchni betonowych lepiej jest preferować zaprawy cementowe lub mieszanki wapienne z dodatkiem cementu, których ilość wpływa na żywotność tynku. Każdy tynk nadaje się do ścian z cegły. Jednak dla lepszej przyczepności podłoża betonowego lub ceglanego i zaprawy roboczej należy zastosować siatkę zbrojącą do tynkowania ścian. Należy go zamontować, gdy konieczne jest nałożenie warstwy tynku powyżej 5 cm.

Wykończenie powierzchni drewnianych można wykonać za pomocą mieszanki gipsowo-wapiennej lub roztworu z dodatkiem gliny jako plastyfikatora. Nie należy jednak przekraczać dopuszczalnej ilości tego składnika, która może przyczynić się do dalszego powstawania pęknięć na powierzchni ściany. Tynkowanie powierzchni drewnianej jest koniecznie przeprowadzane za pomocą siatki wzmacniającej do tynkowania ścian, której cena zależy od materiału produktu i wynosi średnio 150 rubli / m².

Do wykańczania bloków gipsowych można użyć tynku gipsowego lub wapiennego - tynku gipsowego. Zaprawy cementowe nie są kompatybilne z powierzchniami gipsowymi. Nie jest wymagana dodatkowa instalacja siatki.

Najbardziej problematyczne są podbudowy z pianki i bloczków napowietrzonych, które mają bardzo niską przyczepność. Dlatego, aby zapewnić długotrwałą i niezawodną przyczepność podłoża i tynku, konieczne jest wypełnienie siatki pod tynkiem ścian i zastosowanie rozwiązań ze specjalnymi dodatkami.

Wielu ekspertów preferuje mieszankę gipsową, która ma najlepsze właściwości użytkowe. Nie kurczy się, dzięki czemu zapobiega pękaniu. Ponadto materiał ten zapewnia dodatkową izolację cieplną i akustyczną. Wszystkie subtelności pracy z tą kompozycją szczegółowo opisuje film „Jak prawidłowo tynkować ściany tynkiem gipsowym”.

Ważny! Tynk gipsowy nie może być stosowany na podłożach betonowych, których składniki reagują z gipsem i go odpychają.Taki tynk bardzo szybko odpadnie.

Jak ustawić lampy ostrzegawcze do tynkowania ścian?

Na początek należy sprawdzić ściany i użyć poziomu, który jest stosowany poziomo i pionowo, oraz zidentyfikować wszystkie zagłębienia i wypukłości. Przed zainstalowaniem lamp ostrzegawczych do tynkowania ścian należy oznaczyć powierzchnię markerem. Powinieneś zacząć od rogu, cofając się o około 30 cm z każdej strony, wyznaczając miejsca na ekstremalne światła ostrzegawcze. Narysuj pionową linię. Odległość między sąsiednimi latarniami powinna wynosić 160 cm, czyli mniej niż długość przepisu.

Pomocna rada! Nie dziel powierzchni ściany na nierówne części. Jeśli pozostanie około 2 m, lepiej jest umieścić lampy ostrzegawcze w odległości 1 m od siebie.

Aby utworzyć poziomy znak, należy wycofać się 15 cm od poziomu podłogi i narysować linię prostopadłą do pionowego oznaczenia. Na przecięciu linii wykonaj otwory i wbij młotkiem w kołki. Następnie musisz przeciągnąć przez nie sznur. Odmierz 235 cm od powstałej linii (przy wysokości sufitu 2,65 cm) i wykonaj otwory na przecięciu z pionowymi liniami i wbij młotkiem w kołki.

Powiązany artykuł:

Strukturalny tynk do ścian: spektakularna transformacja powierzchni

Cechy materiału i niuanse stosowania kompozycji dekoracyjnej. Tworzenie różnych tekstur. Materiał wykończeniowy DIY.

Po oznakowaniu powierzchnię dokładnie oczyścić z brudu i kurzu oraz zagruntować. Stworzy to dobre podłoże dla przyszłego tynku i zapobiegnie tworzeniu się pleśni na powierzchni ściany.

Po wyschnięciu ściany należy przystąpić do montażu lamp ostrzegawczych do tynkowania ścian. Tutaj musisz być niezwykle ostrożny. Od tego będzie zależeć wygląd gotowej powierzchni. Metalową latarnię należy przymocować pionowo do ściany we wcześniej zaznaczonym miejscu. Następnie wkręca się najwyższą śrubę. Dołączona jest do niego linia pionu, która będzie kontrolować położenie kolejnych śrub i odpowiednio umieszczenie profilu. Głównym zadaniem jest wyrównanie profilu. Odsunie się od powierzchni w miejscach, w których występują zagłębienia i będzie ściśle przylegać do nierówności.

Bardziej szczegółowo procedurę przedstawia film „Jak zainstalować lampy ostrzegawcze do tynkowania ścian”. Wszystkie powyższe kroki są wykonywane dla każdego beacona.

Istnieje inny sposób wyświetlania sygnałów nawigacyjnych:

1. Konieczne jest przygotowanie niewielkiej części mieszanki tynku. Lepiej jest wybrać kompozycję gipsową, która szybko się wiąże.
2. Roztwór nanosimy na ścianę w miejscach oznaczeń poziomych i pionowych o grubości przekraczającej głębokość profilu latarni.
3. Przymocuj latarnię pionowo do ściany i wciśnij ją w mieszankę tynku, rysując wzdłuż niej regułę.

Więcej szczegółów na temat tej metody można znaleźć w filmie „Jak wyeksponować lampy ostrzegawcze pod ścianami gipsowymi”.

Tynkowanie powierzchni

Teraz musisz przygotować działające rozwiązanie, ściśle przestrzegając instrukcji na opakowaniu materiału. Mieszankę nakłada się między latarnie szeroką szpachelką z niewielkim nadwyżką, aby uniknąć zagłębień. Teraz, zgodnie z regułą ustaloną przez lampy ostrzegawcze, wyrównuje się warstwę tynku, przesuwając ją od dołu do góry i okresowo potrząsając nią z boku na bok, równomiernie rozprowadzając roztwór wzdłuż ściany. Tę manipulację należy wykonać kilka razy, aby uzyskać płaską i gładką ścianę. Koszt tynkowania ścian w przeliczeniu na 1 m2 zależy od rodzaju obrabianej powierzchni i powierzchni podłoża.

W celu dalszego dekoracyjnego tynkowania ścian konieczne jest usunięcie profili ostrzegawczych.Można to zrobić zaledwie kilka godzin po chwyceniu warstwy bazowej. Powstałe puste przestrzenie uszczelnia się szeroką kielnią i tynkiem.

Ostatnim krokiem jest fugowanie tynku. To zdarzenie należy wykonać przed całkowitym wyschnięciem mieszaniny. Jako zaprawę stosuje się mieszankę o bardziej płynnej konsystencji. Nakłada się na kielnię i rozprowadza cienką warstwą na 1 m² ściany. Więc każdy kolejny kwadrat jest nadpisywany. Praca odbywa się bez przerwy.

Poziomowanie podstawy w ten sposób można wykonać niezależnie lub możesz skorzystać z pomocy specjalisty. Do tej pory ceny tynkowania ścian latarni morskich mieszczą się w przedziale 490-550 rubli / m².

Główne subtelności przygotowania tynku „kornik”

Tynk z kornika można kupić w postaci suchej lub gotowej mieszanki. Aby przygotować roztwór roboczy z suchego materiału, należy ściśle przestrzegać proporcji składników, reżimu temperaturowego i kolejności działań. Wszystkie informacje podane są szczegółowo na opakowaniu.

Najpierw należy zmierzyć wymaganą ilość wody, której temperatura powinna mieścić się w granicach 21-23 stopni. Na 1 kg suchej mieszanki potrzeba około 250 ml wody. Zależy to jednak bezpośrednio od składników tynku i producenta materiału. Roztwór roboczy należy przygotować w pojemniku wygodnym do dalszej pracy.

Do wody należy dodać odmierzoną ilość suchego proszku. Mieszanie składników można wykonać ręcznie za pomocą kielni. Ale szybsze i wygodniejsze jest przygotowanie mieszanki za pomocą miksera budowlanego, który należy włączać ze średnią prędkością. Mieszanie należy prowadzić do momentu uzyskania jednorodnej masy bez pozostałości suchej masy, grudek i nadmiaru wilgoci na powierzchni roztworu. Konsystencja roztworu roboczego powinna być zbliżona do gęstej śmietany.

Jeśli zaprawa jest zbyt sucha, spowoduje to dodatkowe utrudnienia podczas aplikacji. Będzie stale zsuwał się z kielni, zwiększając jednocześnie zużycie mieszanki. Zbyt płynny roztwór spłynie z powierzchni, pozostawiając nieprzyjemne smugi. Ponadto za pomocą płynnego roztworu nie będzie możliwe stworzenie niezbędnej teksturowanej płaskorzeźby, charakterystycznej dla tynku „kornika”.

Jak wykonać tynk ozdobny „kornik” na ścianach?

Przed przystąpieniem do prac licówkowych należy szczegółowo zapoznać się z technologią nakładania tynku dekoracyjnego na powierzchnię, którą należy wcześniej przygotować (wyczyścić i wypoziomować). Jakość wstępnego wykończenia wpłynie na stopień uzyskania strukturalnego wzoru, charakterystycznego dla tynku „kornika”.

Tynkowanie ścian odbywa się w sposób holistyczny, to znaczy jedną ścianę należy pokryć jednorazowo, nie czekając na wyschnięcie nałożonych powierzchni. Tylko w tym przypadku możliwe jest uzyskanie monolitycznej powierzchni bez szwów i kropli.

Pomocna rada!Przed przystąpieniem do pracy przyklej taśmę maskującą do wszystkich sąsiadujących powierzchni, aby zabezpieczyć je przed tynkiem.

Tynk dekoracyjny można nakładać na dwa sposoby: ręcznie i za pomocą specjalnych mechanizmów.

Przed ręcznym nałożeniem tynku „kornik” należy przygotować niezbędne narzędzie.Do pracy zostanie użyta szpatułka ze stali nierdzewnej i plastikowa paca lub kielnia, aby utworzyć teksturowany wzór. Niewielką część zaprawy nakłada się na szpatułkę.

Praca zaczyna się od prawego dolnego rogu. Tynk nakłada się narzędziem pod kątem 60 stopni. w stosunku do obrabianej powierzchni w rzędach, pionowo lub poziomo, pokrywając całą ścianę. Tynk rozciąga się na grubość warstwy, która zależy od wielkości największego ziarna w mieszance. Będzie to wyraźnie widoczne, gdy na powierzchni zaczną tworzyć się rysy i rowki. Aby upewnić się, że praca została wykonana prawidłowo, możesz obejrzeć film „Jak nakładać tynk dekoracyjny na ściany”.

Pomocna rada!Jeśli ściana jest wystarczająco duża, należy ją podzielić na dwie części za pomocą taśmy maskującej.

Jeśli wykończenie ściany nie jest wykończone, ale zachodzi potrzeba przerwy, to miejsce ostatniego nałożenia tynku należy uszczelnić taśmą maskującą. Po wznowieniu pracy taśma jest usuwana, a warstwa jest lekko przycinana.

Przed utworzeniem teksturowanego wzoru należy odczekać, aż powierzchnia nieco wyschnie, aby tynk nie przykleił się do dłoni. Zajmie to około 20-40 minut. w zależności od warunków temperaturowych. Do tworzenia charakterystycznych pociągnięć służy plastikowy pływak. Powinien być trzymany płasko, lekko zachodząc na obrabianą powierzchnię. W zależności od tego, jakie czynności zostaną wykonane za pomocą tego narzędzia, będzie zależał wygląd teksturowanego ornamentu. Jeśli powierzchnia zacznie szybko wysychać, można ją spryskać wodą. Ta procedura zapewni dodatkowy czas na fugowanie.

Po zakończeniu formowania wzoru, nie czekając na całkowite wyschnięcie tynku, przetrzyj całą powierzchnię bez nacisku, tak aby nie były widoczne miejsca stykowe.

Teksturowana powierzchnia utworzona z tynku „kornik” wysycha w temperaturze 10-30 stopni. i wilgotność względna nie większa niż 80%. Po całkowitym wyschnięciu powierzchni można przystąpić do malowania.

Uwaga! W 2017 roku cena tynku ściennego za metr kwadratowy zaczyna się od 500 rubli.

Plusy i minusy zmechanizowanego tynkowania ścian

Gdy wymagane jest wykonanie licowania na dużej powierzchni, wskazane jest zastosowanie zmechanizowanego tynku ściennego, którego cena zależy od wielkości powierzchni i rodzaju materiału wykończeniowego. Tak więc, aby nałożyć podkład, należy użyć pistoletu natryskowego, a tynk można nakładać za pomocą automatu.

Dysza maszyny powinna znajdować się jak najbliżej ściany. Powinien być ściśle prostopadły do ​​podstawy. Operator równomiernie rozprowadza masę pod wysokim ciśnieniem. Tutaj powinieneś być niezwykle ostrożny i ostrożny, aby nie doprowadzić do powstania małżeństwa.

Rozważ pozytywne aspekty stosowania zmechanizowanej metody tynkowania ścian:

• możliwe jest uzyskanie minimalnej grubości warstwy tynku, co zmniejsza zużycie materiału;
• metoda ta zapewnia równomierne nałożenie kompozycji, dobrą przyczepność do ściany i maksymalną wytrzymałość wykończonej powierzchni;
• dzięki temu, że roztwór jest dostarczany w sposób ciągły, zapewniona jest silna przyczepność mieszaniny do podłoża krok po kroku;
• mieszanka nakładana mechanicznie wyklucza tworzenie się pęcherzyków powietrza, obecność suchych grudek i obcych wtrąceń.

Cena za m2 zmechanizowanego tynku ściennego wynosi 300-350 rubli.

Ściany wyrównuje się ręcznie.Możesz uzyskać teksturowany wzór za pomocą szlifierki z rozmytym kołem. Jednak nie zawsze jest możliwe uzyskanie wyraźnego reliefu powierzchni.

Maszynowe tynkowanie ścian pozwala na wykonanie okładzin 4 razy szybciej niż ręcznie. Ze względu na rozprowadzone i krótkotrwałe nakładanie roztworu na podłoże, równomiernie krzepnie, co wyklucza powstawanie pęknięć.

Główną wadą tej metody jest użycie nieporęcznego sprzętu, który nie zawsze jest łatwy do dostarczenia do miejsca przeznaczenia.

Sposoby tworzenia teksturowanej powierzchni

Wygląd wzoru na wykończonej powierzchni będzie zależał od charakteru ruchów pacy na otynkowanej ścianie. Rozważmy bardziej szczegółowo działania, które pomagają osiągnąć tę lub inną ulgę.

Aby uzyskać klasyczny wzór zjadanego przez kornika drzewa, należy wykonywać okrężne, łukowate nierówne ruchy w różnych kierunkach, lekko dociskając narzędzie.

Imitację nierównej powierzchni kamienia, tzw. Ornament „trawertyn”, można uzyskać wykonując krótkie, gwałtowne ruchy kielnią, poruszając się w różnych kierunkach. Aby uzyskać ornament „korkowy” należy wykonywać intensywne ruchy okrężne w jednym kierunku przy pomocy pacy styropianowej, która musi mieć niewielki promień.

Możesz stworzyć imitację powierzchni tkaniny, wykonując ruchy pływaka w kształcie krzyża. W takim przypadku ruchy pionowe należy wykonywać od dołu do góry długim, powolnym pociągnięciem, a ruchy poziome - energicznym, krótkim pociągnięciem.

Wzór „deszczu” uzyskuje się wykonując długie ciągłe ruchy ukośne od góry do dołu. Musisz zacząć od prawego górnego rogu, kierując się w lewo.

Za pomocą tynku "kornika" można stworzyć rysunkową "mapę świata". Aby to zrobić, konieczne jest nałożenie pierwszej warstwy materiału i fugowanie w dowolny dogodny sposób. Po wyschnięciu warstwy należy nałożyć kolejną warstwę, ale nie równomiernie, ale w postaci oddzielnych pociągnięć w różnych kierunkach, które następnie należy wygładzić kielnią wenecką.

Przed przystąpieniem do pracy można obejrzeć film „Jak nakładać tynk strukturalny na ściany”.

Cechy malowania otynkowanej powierzchni

Istnieją dwie możliwości malowania powierzchni dekoracyjnej:

1. Dodanie pigmentu barwiącego bezpośrednio do gotowej mieszanki.
2. Malowanie na otynkowanych i utwardzonych ścianach.

Pierwsza opcja jest bardziej akceptowalna w przypadku użycia gotowej mieszanki, do której należy dodać pewną ilość barwnika, aby uzyskać pożądany odcień. W przypadku suchej mieszanki bardzo trudno jest obliczyć dawkę schematu kolorów. W takim przypadku lepiej pomalować gotową podstawę.

Do malowania gotowej powierzchni użyj farby akrylowej, silikatowej lub na bazie wody, którą nakłada się pędzlem lub wałkiem. Kompozycję akrylową należy nakładać nie wcześniej niż dwa tygodnie od daty wykończenia, a farbę silikatową można używać po trzech dniach.

Barwienie można przeprowadzić w dwóch etapach. Za pierwszym razem cała powierzchnia jest dokładnie pokryta, łącznie z bruzdami tekstury. Po wyschnięciu powierzchni nakładana jest druga warstwa jaśniejszego lub ciemniejszego odcienia, polegająca na pomalowaniu tylko górnej części powłoki, z wyłączeniem wnikania farby w rowki.Efekt ten można osiągnąć za pomocą półsuchego wałka, który najpierw należy przetoczyć po sklejce. Wskazane jest również stosowanie specjalnych barwników o właściwościach odblaskowych.

Pomocna rada! Jeśli nie zabrudzisz rowków, możesz uzyskać złudzenie głębi krycia.

Zamiast malować powierzchnię, można pokryć powłokę lakierem akrylowym, do którego można dodać masę perłową lub kolor. Tę mieszankę należy nakładać stalową szpachelką, całkowicie wypełniając wszystkie rowki na powierzchni ściany.

Ścisłe przestrzeganie kolejności czynności przy wykonywaniu okładzin nawierzchniowych tynkiem strukturalnym „kornik” zapewni wysokiej jakości, trwałą, atrakcyjną i estetyczną powłokę, która będzie zachwycać oko przez długie lata nie tracąc przy tym swojego pierwotnego wyglądu.

Tynkowanie ścian tynkiem cementowym własnymi rękami - wideo