Jak zainstalować kołek w ścianie: praktyczne zalecenia dotyczące instalacji produktu

Kołek jest najpopularniejszym łącznikiem, który służy do bezpiecznego mocowania dowolnej konstrukcji lub elementu do solidnej powierzchni. Zasada jego działania opiera się na występowaniu siły tarcia, która powstaje w wyniku jego rozszerzania się w grubości podłoża pod wpływem wkręcanej w niego śruby lub wkrętu. Rodzaj łączników i rodzaj powierzchni określi sposób montażu kołka w ścianie.

Kołki są wymagane do mocnego trzymania śrub i wkrętów w otworze

Kołek: To jest łącznik do mocowania łącznika

W celu przymocowania konstrukcji do podłoża stosuje się różne opcje mocowania. Aby zapewnić niezawodną przyczepność do powierzchni, stosuje się różne produkty, w tym kołki (lub kołki).

Kołki pewnie mocują wkręty samogwintujące w ścianie

Kołek to tuleja lub tuleja, którą wkłada się do otworu w ścianie. Konstrukcja składa się z dwóch części: elementu dystansowego i bez elementu dystansowego. W tuleję wkręcana jest śruba, która przyczynia się do rozszerzania się części dystansowej, tworząc niezawodne przyleganie kołka i podstawy. Część produktu bez odstępów wyklucza możliwość przekręcenia śruby w otworze.

W górnej części kołka pod wkręt samogwintujący znajduje się mankiet cylindryczny, grzybkowy lub tajny, który zapobiega wpadaniu wkręta w grubość podstawy. Poprzednikiem kołka był zwykły drewniany klocek, który wkręcano w ścianę, w który następnie wbijano gwóźdź.

Nowoczesne kołki są prezentowane w wielu różnych gatunkach. Mogą być stosowane na różnych powierzchniach, w tym na ciężkim i porowatym betonie, cegle, kamieniu naturalnym, pustaku żużlowym, płytach gipsowo-kartonowych, gipsie. Kołki produkowane są w długościach 40-140 mm ze skokiem 20 mm. Wewnętrzna średnica otworu wynosi 5-7 mm. Zewnętrzna sekcja produktu ma 6-10 mm. Każdy model produktu ma konwencjonalne oznaczenie składające się z dwóch wartości: średnicy otworu i długości, co eliminuje konieczność rozwiązywania problemu pomiaru średnicy kołka.

Ważny! Kołki dobierane są na podstawie grubości materiału, który ma zostać zamocowany, i są obliczane dla wartości 10-100 mm, ponieważ ważne jest, aby produkt wszedł do podstawy na odpowiednią głębokość, aby otworzyć część dystansową.

Istnieją różne rodzaje kołków do różnych typów powierzchni.

Główne zalety stosowania kołków:

• niezawodność;
• łatwe wejście na każdą powierzchnię przez uderzenie;
• niezawodna przyczepność produktów do podłoża;
• sztywne mocowanie na dowolnej powierzchni, w tym porowatej, co wyklucza możliwość spontanicznej utraty łącznika;
• brak momentu obrotowego w luźnych otworach;
• zdolność do wytrzymania dużych obciążeń bez zmiany pozycji początkowej;
• trwałość.

Materiał kołka

Większość kołków jest wykonana z materiałów polimerowych - polietylenu, polipropylenu i poliamidu. Takie elementy charakteryzują się wysoką wydajnością, dostępnością, łatwością montażu (brak konieczności podejmowania znacznych wysiłków w celu ich naprawy) oraz niskim kosztem.

Typowe materiały do ​​produkcji kołków to polietylen, polipropylen i poliamid.

Produkty wykonane z polipropylenu charakteryzują się twardością, odpornością na ścieranie oraz odpornością na wysoką temperaturę. Takie elementy przeznaczone są wyłącznie do montażu wewnętrznego, co wynika z ich podatności na ujemne temperatury. W trakcie długotrwałej eksploatacji przy wahaniach temperatury można zaobserwować odkształcenie kołków oraz pojawienie się pęknięć.

Kołki polietylenowe charakteryzują się niewielką wagą, plastycznością, możliwością pracy w niskich temperaturach oraz niskim kosztem.

Najbardziej niezawodnymi i trwałymi produktami są kołki poliamidowe lub nylonowe. Charakteryzują się wysoką odpornością na ścieranie, odpornością na naprężenia mechaniczne, ekstremalne temperatury.

Kołki mogą być również wykonane z metalu. W tym celu stosuje się stal nierdzewną, ocynkowaną, stopy na bazie brązu lub mosiądzu. Żelazne kołki wyróżniają się wysoką wytrzymałością, sztywnością, zdolnością do wytrzymywania dużych obciążeń mechanicznych i trwałością bez naruszania integralności konstrukcji.

Ważny! Powierzchnia metalowych kołków ma specjalną ocynkowaną powłokę, która zapobiega korozji.

Metalowy kołek

Odmiany elementów złącznych

W sklepach ze sprzętem dostępna jest szeroka gama kołków. Zdjęcia produktów wyraźnie pokazują różnorodność ich wzorów, materiałów do produkcji i przeznaczenia.

Najpopularniejszym produktem jest uniwersalny kołek polipropylenowy. Ma tradycyjną konstrukcję w postaci tulei, do której wnęki wkręca się wkręt samogwintujący. Ten element nadaje się do fundamentów betonowych, ceglanych i kamiennych. Konstrukcja produktu wyposażona jest w specjalne przekładki dystansowe, za pomocą których element jest pewnie mocowany w otworze.

Do skomplikowanych prac zewnętrznych stosuje się kołek rozporowy konstrukcyjny z kołnierzem zaślepiającym, który eliminuje możliwość wpadania łączników do otworu.

Zatyczki nylonowe wyposażone są w wypustki mocujące, dzięki czemu produkty są pewnie mocowane w otworach. Można je stosować na wszystkich powierzchniach.

Kołki do płyt kartonowo-gipsowych służą do mocowania ich w porowatym betonie i płytach z włókna gipsowego i płyt kartonowo-gipsowych. Mogą być wykonane z tworzywa sztucznego lub metalu. Ostatnia opcja nazywa się kołkiem molly. Przed wbiciem tego typu kołka nie trzeba najpierw przygotowywać otworu, ponieważ jego końcówka wygląda jak zaostrzone wiertło.

Kołek do ścian z płyt gk

Kołki elewacyjne są wykonane z polipropylenu lub nylonu. Mają kierunkowe wąsy zapewniające bezpieczne dopasowanie u podstawy. Te elementy mocujące można stosować na dowolnej powierzchni. Produkowane są bez boków, co wyklucza możliwość osypywania się lub pękania tynku licowego.

Kołek do ościeżnicy przeznaczony jest do mocowania ościeżnic drzwiowych i okiennych, okładzin przez warstwy ocieplenia i tynku. Produkty wykonane są z metalu.Często określa się je jako kołki izolacyjne, które mogą być dwojakiego rodzaju: do pracy z twardymi i miękkimi materiałami.

Typy kołków w wykonaniu specjalnym

Gwoździe do kołków są wykonane z polipropylenu, nylonu lub stali nierdzewnej. Dzięki obecności radełkowania w postaci odwróconych stożków zapewnione jest niezawodne trzymanie produktu w podstawie. Są szeroko stosowane do szybkiego i wolumetrycznego montażu listew przypodłogowych, łat, okien, belek, profili metalowych, kanałów kablowych, sklejki do powierzchni betonowych, ceglanych lub kamiennych.

Przydatna rada! Decydując się na wbijanie lub skręcanie gwoździa, preferowana jest pierwsza opcja montażu.

Kołek motylkowy do pustych konstrukcji

Kołek motylkowy charakteryzuje się zwiększoną odpornością na zużycie, zdolnością do wytrzymywania dużych obciążeń nawet w pustych powierzchniach. Takie produkty są wykonane z metalu.

Do mocowania łat pod poszyciem służy kołek regulacyjny. Posiada specjalną konstrukcję zawierającą określony element, który pozwala dopasować położenie produktu względem powierzchni, do której jest przymocowany.

Przydatna rada! Aby wykonać duże prace instalacyjne, zaleca się stosowanie kołków-śrub przeznaczonych do pistoletów montażowych.

Kołek rozporowy ma postać pętli z charakterystycznymi antenkami do mocowania wzdłuż krawędzi produktu. Takie elementy są przeznaczone do montażu okablowania elektrycznego do podstawy. Drut wkłada się do zacisku, a jego krawędzie z kolei wsuwa się w otwory wcześniej utworzone w ścianie i mocuje za pomocą wąsów.

Specjalnym rodzajem elementu mocującego jest kołek parasolowy, który służy do montażu ocieplenia ze styropianu lub wełny mineralnej. Taki produkt ma szeroką okrągłą nasadkę, która utrzymuje izolację. Produkują plastikowe i metalowe kołki.

Do zawieszania żyrandoli sufitowych często używa się zatyczki parasolowej

Przydatna rada! Najlepszą opcją dla luźnych podłoży byłyby płynne kołki rozporowe lub kotwy chemiczne, które zapewniają mocne i niezawodne połączenie, a jednocześnie są w stanie wytrzymać duże obciążenia.

Kołek parasolowy Molly jest reprezentowany przez gwóźdź z metalowymi występami, które zapewniają niezawodne mocowanie konstrukcji do pustych powierzchni przy równomiernym rozłożeniu obciążenia.

Przydatna rada! Aby przymocować żyrandol do podwieszanego sufitu, użyj zatyczek parasolowych Molly.

Jak wybrać odpowiedni kołek

Kołki do wkrętów samogwintujących dobierane są na podstawie miejsca ich mocowania i ciężaru konstrukcji. Ważne jest, aby zapięcie było dobrze dopasowane do otworu, dlatego musi pasować do średnicy zewnętrznej. Produkt dobierany jest na podstawie materiału bazowego, który zapewni niezawodne i trwałe mocowanie. Możesz wybrać dowolny produkt do przeprowadzenia prac instalacyjnych w pomieszczeniach. Do mocowania konstrukcji zewnętrznych lepiej jest preferować elementy wykonane z poliamidu, które są odporne na wahania temperatury i niskie temperatury.

Do użytku na zewnątrz lepiej wybrać metalowy kołek

Ważnym punktem jest rodzaj powierzchni. Aby pogłębić kołek w solidną podstawę, stosuje się podkładki dystansowe. W przypadku ścian pustych, warstwowych lub pustych stosuje się kołki rozporowe.

Ważny! Istnieją specjalne kołki przeznaczone do określonego rodzaju powierzchni, np. Płyty gipsowo-kartonowej, betonu, blach lub elewacji.

Głębokość i rodzaj kołka zależą od wartości obciążenia, które przyjmie łącznik. Im jest większy, tym mocniejszy i dłuższy powinien być produkt.

W przypadku ciężkich produktów masywnych w postaci belek ściennych lub zamontowanych symulatorów należy zastosować łączniki o głębokości co najmniej 85 mm.Zastanawiając się, jak przymocować półkę do ściany, należy zadbać o zakup kołków o średnicy zewnętrznej 7-11 mm i głębokości co najmniej 30 mm, które zapewnią wytrzymałość i niezawodność mocowania konstrukcji. W przypadku montażu lamp sufitowych, mocowania sufitu podwieszanego i innych produktów, w których główny ładunek znajduje się od dołu, dobiera się kołki z antenami dystansowymi lub nacięcia poprzeczne.

Zastosowanie kołka polimerowego do ściany z betonu komórkowego

Jak zainstalować kołek w ścianie: instrukcje krok po kroku

Przed zamontowaniem kołka w betonowej ścianie należy przygotować niezbędne materiały i narzędzia. Elementy złączne dobierane są w zależności od rodzaju podstawy. Aby to zrobić, będziesz potrzebować kołków ze śrubami lub wkrętami samogwintującymi, młotka, wiertarki elektrycznej, zwycięskiej wiertarki.

Powiązany artykuł:

Jak wybrać śrubokręt, aby stał się prawdziwym pomocnikiem w domu

Główne typy urządzeń do celu i metody użytkowania. Jakie cechy są uważane za decydujące przy zakupie produktu. Producenci.

Pierwszym krokiem jest zarysowanie miejsca na otwór, który jest wiercony wiertłem. Powinien być trzymany ściśle prostopadle do podstawy. Za pomocą improwizowanej metody wnękę otworu oczyszcza się z wiórów cementowych i pyłu. Aby to zrobić, możesz użyć odkurzacza. Średnica otworu musi pasować do przekroju kołka, który musi się do niego dopasować z pewnym wysiłkiem. Jeśli otwór jest zbyt duży, łącznik wypadnie z otworu.

Ważny! Długość kołka powinna odpowiadać rozmiarowi wkrętu samogwintującego, który jest z nim sparowany.

Kołek jest wkładany do otworu i wbijany w niego młotkiem, aż się zatrzyma, tak aby krawędź części pokrywała się z powierzchnią ściany. Proces przebiega starannie, bez silnych uderzeń, które mogłyby uszkodzić łącznik. Do wnęki kołka wkręca się śrubę. Jeśli użyjesz gwoździa, zostanie wbity w zagłębienie łącznika.

Algorytm montażu kołka krok po kroku: 1 - wywiercenie otworu, 2 - montaż kołka w otworze, 3 - wkręcenie wkrętu samogwintującego, 4 - wykończenie powierzchni

Decydując o prawidłowym montażu kołka do betonu komórkowego, należy przyjąć następujące zalecenia. Wkręty samogwintujące do elementów złącznych należy dobrać o większej średnicy. Przyczyni się to do znacznej ekspansji ścian kołka, zapewniając sztywne i niezawodne mocowanie. Podczas wiercenia betonu komórkowego lub pianobetonu za pomocą perforatora nie stosuje się trybu młotkowego, ponieważ otwór może okazać się zbyt duży i mieć niedokładną konfigurację, co skomplikuje mocowanie kołka.

Praktyczne rozwiązania wzmacniające zapięcie

Podczas mocowania kołków w luźnej podstawie trudno jest osiągnąć maksymalną wytrzymałość i niezawodność mocowania. Istnieją jednak skuteczne metody wzmacniania połączenia. Dobrą opcją uszczelnienia połączenia jest zwykła taśma elektryczna, która jest owinięta wokół kołka. Niektórzy rzemieślnicy używają do tego celu zwykłego celofanu. Jednak ta opcja jest odpowiednia dla elementów złącznych, które nie będą miały dużych obciążeń.

Podczas instalowania dużych i ciężkich konstrukcji najlepszą opcją wzmocnienia połączenia będzie bandaż gipsowy, który można kupić w aptece. Jest nawinięty na kołek, zwilżony, po czym mocowanie jest wkładane do otworu. Po całkowitym zestaleniu tynku zapewnione zostanie niezawodne i trwałe mocowanie. Jeśli otwór jest większy niż średnica kołka, można użyć drewnianego korka lub deski, aby uszczelnić go u podstawy, która jest rozpuszczana w cienkie paski. Są wkładane do otworu, w który wbija się kołek.

Kołek można wzmocnić płynnymi gwoździami lub gipsem

Pomocna rada! W plastikowy element można włożyć zapałki, które służą do lepszego zaklinowania produktu dzięki ścisłemu współdziałaniu kołka i wkrętu samogwintującego.

Skuteczną, ale kosztowną metodą jest stosowanie płynnych paznokci. Kompozycja kleju wypełnia wnękę otworu, w który włożony jest kołek. Wkręt samogwintujący jest nieco opłacalny, ale nie jest wkręcony do końca. Ta opcja najlepiej nadaje się do rozwiązania problemu mocowania kurtyny, ponieważ zapewnia bezpieczne mocowanie ciężkich elementów.

Jak zainstalować kołek w ścianie: technologia montażu do płyt kartonowo-gipsowych

Powierzchnia ścian jest często osłonięta płytami gipsowo-kartonowymi. Jednak nie zawsze jest możliwe zamontowanie do takiej podstawy elementów dekoracyjnych lub innych konstrukcji. Wynika to z kruchości powierzchni i jej niezdolności do wytrzymania znacznych obciążeń. Łączniki do betonu, cegły i kamienia nie nadają się do płyt kartonowo-gipsowych, azbestu, MDF, płyt pilśniowych i wiórowych. Dla nich są specjalne kołki, w których przeważnie nie ma przekładki. Jako zamiennik stosuje się dwustronne zagniatanie arkusza nośnego. Element dystansowy występuje tylko w kołkach Driva.

Montaż kołka w powierzchni płyty gk

Decydując się na montaż kołka w płycie gipsowo-kartonowej, z wyjątkiem niektórych punktów należy skorzystać z technologii montażu łączników na betonowej podstawie. Otwory na łączniki w płycie gipsowo-kartonowej należy wykonać wiertarką z wyłączonym trybem udarowym. Ich średnica powinna ściśle odpowiadać grubości kołka, a długość powinna być o 5 mm większa niż rozmiar śrub.

W przypadku zastosowania kołka samogwintującego, w którym na końcu znajduje się rodzaj wiertła, element przykręca się do podstawy za pomocą śrubokręta lub śrubokręta. Jeśli jednak grubość arkuszy jest większa niż 15 mm, to w celu ułatwienia pracy należy najpierw wykonać w nich otwory.

Przed zamontowaniem kołka motylkowego do płyt gipsowo-kartonowych wykonuje się otwór przelotowy w powierzchni. Wsuwa się w nią łącznik, który otwiera się z tyłu w wolnej przestrzeni i opiera się o podstawę po wkręceniu w nią wkrętu samogwintującego.

Ważny! Wkręt samogwintujący do kołka motylkowego musi mieć długość co najmniej 55 mm, zapewni to pełne odsłonięcie elementu mocującego podczas montażu.

Umiejscowienie kołka i wkrętu samogwintującego wewnątrz konstrukcji z płyt kartonowo-gipsowych

Kołek parasolowy jest wkładany do przygotowanego wcześniej otworu i otwiera się w pustej przestrzeni po wkręceniu wkrętu samogwintującego. Taki produkt jest uzupełniony haczykiem lub pierścieniem mocującym, dzięki czemu jest często używany podczas montażu żyrandoli.

Jak wymienić plastikowy kołek

Do prac instalacyjnych najpopularniejszymi łącznikami są plastikowe kołki do wkrętów samogwintujących, które można kupić w każdym sklepie z narzędziami. Może się jednak zdarzyć sytuacja, gdy w odpowiednim momencie mogą nie być pod ręką. W takim przypadku będziesz musiał zdecydować, jak wymienić plastikowe kołki.

Najprostszym rozwiązaniem jest użycie drewnianych kotletów, które wcześniej cieszyły się dużym zainteresowaniem rzemieślników. Te kołki są odpowiednie do wszystkich powierzchni. Produkty można wykonać własnymi rękami w dowolnej ilości. Aby drewniany łącznik był niezawodny i wytrzymywał znaczne obciążenia, ważne jest, aby wybrać odpowiedni materiał do jego produkcji i osiągnąć dokładność konfiguracji produktu. Do drewnianego kotleta odpowiednie są gęste i trwałe rodzaje drewna. Najpopularniejszą opcją jest sosna. Produkty są nieco większe niż średnica otworów dla nich, co zapewnia szczelne i niezawodne mocowanie.

Ze złomu, w przypadku braku kołków, można użyć drewnianych klocków (chopiks)

Ważny! Do produkcji drewnianych kołków nie używaj luźnego i zgniłego drewna.

Drewniany kołek, uprzednio nasmarowany klejem PVA, wbija się młotkiem w przygotowany otwór.Jeśli produkt jest dłuższy niż głębokość otworu, kołek należy przyciąć ostrym nożem równo z powierzchnią. Wkręt samogwintujący wkręca się w gotowy drewniany kotlet lub wbija gwóźdź.

Obecnie kołki są niezbędnymi elementami do tworzenia niezawodnych, mocnych i trwałych elementów złącznych. Produkty są prezentowane w szerokiej gamie typów i dobierane są w zależności od rodzaju powierzchni i masy konstrukcji, do której zostaną przymocowane za ich pomocą. Proces instalacji elementów jest dość prosty, ale wymaga przestrzegania pewnych zasad.