Klimatyzator: samodzielna instalacja i podłączenie systemu grzewczego

Systemy Split służą do oczyszczania powietrza i stworzenia komfortowego mikroklimatu w domu. Ze względu na wysoki koszt usług specjalistycznych wielu właścicieli próbuje samodzielnie wykonać prace instalacyjne. Ten artykuł to przewodnik krok po kroku, jak podłączyć klimatyzator w domu: zrób to sam, wybierając optymalne miejsce do umieszczenia sprzętu klimatyzacyjnego, ogólne informacje o konstrukcji urządzenia i zasadzie jego działania.

Aby sprzęt działał bezawaryjnie, instalacja klimatyzatora własnymi rękami musi być wykonana ściśle według instrukcji

Struktura wewnętrzna klimatyzatora i sposób jego działania

Przed zainstalowaniem klimatyzatora w domu lub mieszkaniu należy zapoznać się z zasadą działania tego urządzenia, a także z jego strukturą konstrukcyjną. Ta wiedza nie tylko przyspieszy prace instalacyjne, ale także poprawnie je wykona.

Klimatyzator składa się ze sprężarki i parownika, połączonych rurami

Systemy Split składają się z parownika i sprężarki. Elementy te są połączone rurkami. Do montażu jednostki zewnętrznej lub sprężarki wykorzystuje się płaszczyznę ściany zewnętrznej, a parownik umieszcza się wewnątrz. W drogich modelach urządzeń klimatyzacyjnych może występować kilka jednostek wewnętrznych. Wszystkie są podłączone do jednej sprężarki.

Zasada działania systemów split:

1. Pod wpływem wysokiego ciśnienia czynnik chłodniczy jest dostarczany przez dyszę do komory parownika.
2. Tam substancja robocza rozszerza się i wrze. Pary powstające podczas tego procesu pochłaniają ciepło.
3. W wyniku tego procesu powstaje kondensat wodny, który osadza się na chłodnicy w bloku parownika.
4. Stamtąd wilgoć dostaje się do specjalnego zbiornika i jest usuwana z pomieszczenia przez rurkę.

Podczas pracy klimatyzatora z substancją roboczą zachodzą:

1. Sprężarka usuwa opary i zwiększa ciśnienie.
2. Substancja robocza jest podgrzewana, która przechodzi ze stanu ciekłego do gazowego.
3. Czynnik chłodniczy wpływa do komory zbierającej kondensat w postaci gęstej mgły.
4. Wentylator chłodzi opary kondensatu, który ponownie przechodzi w stan ciekły.
5. Następnie substancja robocza, napędzana ciśnieniem, ponownie wchodzi do dyszy parownika. Cykl się powtarza.

Aby wszystko poprawnie zainstalować, powinieneś mieć pojęcie o urządzeniu i zasadzie działania klimatyzatora

Sprawność urządzeń klimatycznych, a także zużycie energii elektrycznej, zależą od warunków, w jakich pracuje klimatyzator. Jeśli w pobliżu zainstalowano grzejnik, wzrośnie zużycie energii elektrycznej.

Uwaga! Jeśli chcesz zainstalować klimatyzator w mieszkaniu, musisz wziąć pod uwagę położenie urządzeń grzewczych. Ich bliskie sąsiedztwo zwiększa obciążenie sprzętu HVAC, co może spowodować jego awarię.

Omówienie projektu jednostki zewnętrznej przed podłączeniem klimatyzatora: schemat i struktura

Instalując klimatyzator własnymi rękami, warto zapoznać się z jego strukturą. Pozwoli ci to uniknąć błędów w procesie pracy i lepiej opanować technologię.

Konstrukcja jednostki zewnętrznej składa się z następujących elementów:

• wentylator;
• kompresor;
• kondensator;
• zawór czterodrogowy;
• filtr;
• tablice kontrolne;

Aby zainstalować klimatyzator własnymi rękami, musisz zapoznać się z jego strukturą

• połączenia typu dławikowego;
• osłona ochronna z konstrukcją szybkiego uwalniania.

Wentylator wytwarza prądy powietrza, które zdmuchują skraplacz. W nim freon jest chłodzony i skrapla się. Przeciwnie, powietrze wdmuchiwane przez ten grzejnik nagrzewa się. Główną funkcją sprężarki jest sprężanie freonu i utrzymanie jego ruchu wewnątrz obwodu chłodniczego.

Istnieją dwa rodzaje sprężarek:

• spirala;
• tłok.

Sprężarki tłokowe są tańsze, ale mniej niezawodne. W przeciwieństwie do spiralnych gorzej reagują na działanie niskich temperatur w zimnych porach roku. Podczas podłączania klimatyzatora z inwerterem płyta sterująca znajduje się zwykle w jednostce zewnętrznej. Jeśli model nie jest modelem z falownikiem, wszystkie komponenty elektroniczne są umieszczane w tej części systemu rozdzielonego, która jest zainstalowana w pomieszczeniu. Ma to na celu ochronę tablicy sterowniczej przed ekstremalnymi temperaturami i wilgocią.

Konstrukcja jednostki zewnętrznej obejmuje następujące jednostki: sprężarkę, zawór, wentylator

Zawory czterodrogowe są powszechnie spotykane w odwracalnych typach klimatyzatorów. Takie systemy typu split działają w dwóch trybach: „ciepłym” i „zimnym”. Gdy klimatyzator jest ustawiony na ogrzewanie, zawór ten zmienia kierunek przepływu czynnika chłodniczego. W efekcie zmienia się funkcjonalność bloków: wewnętrzna zaczyna ogrzewać pomieszczenie, zewnętrzna chłodzi. Złączki kształtek służą do łączenia rur miedzianych łączących jednostkę wewnętrzną i zewnętrzną.

Filtr freonowy zapobiega przedostawaniu się wiórów miedzianych i innych cząstek do sprężarki. Podczas instalacji klimatyzatora własnymi rękami powstają małe zanieczyszczenia. Filtr zatrzymuje cząsteczki przed wejściem do sprężarki.

Uwaga! Jeśli instalacja sprzętu klimatycznego zostanie przeprowadzona z naruszeniem technologii, do systemu może dostać się duża ilość zanieczyszczeń. W takim przypadku filtr nie poradzi sobie z zanieczyszczeniem.

Szybkozłączka służy do ochrony listwy zaciskowej do podłączania przewodów i złączy. W niektórych modelach zapewnia częściową ochronę, zakładając tylko listwę zaciskową.

Niezależnie od typu konstrukcji, do którego należy system split, jego moduł zewnętrzny ma zawsze te same jednostki robocze

Przegląd projektu jednostki wewnętrznej, instalacja klimatyzatora: schemat i struktura

Jednostka wewnętrzna znajduje się w pomieszczeniu, dlatego producenci przykładają dużą wagę do jej wyglądu. Dzielony system musi pasować do wystroju wnętrza. Ponadto duże znaczenie ma wielkość jednostki wewnętrznej klimatyzatora. Jego szerokość waha się w granicach 0,7-1,6 m, głębokość od 16 do 20 cm, a wysokość od 20 do 32 cm.

Jednostka wewnętrzna składa się z następujących elementów:

• przedni panel;
• filtry zgrubne i dokładne;
• parownik;
• wentylator;
• żaluzje poziome i pionowe;
• panel wskaźników;
• tablice kontrolne;
• taca na skropliny;
• połączenia dławikowe.

Panel przedni wygląda jak plastikowa kratka. Zapewnia dostęp powietrza do urządzenia. Filtr zgrubny zatrzymuje duże cząsteczki kurzu, gruz i sierść zwierzęcą. Jest to plastikowa siatka wymagająca regularnego czyszczenia (minimum 2 razy w miesiącu). Filtry dokładne są dwojakiego rodzaju. Produkty węglowe służą do usuwania nieprzyjemnych zapachów, a elektrostatyczne pyłki roślin i drobny pył z powietrza.

Klimatyzacja musi koniecznie pasować do wystroju wnętrza

Jednostka wewnętrzna jest wyposażona w wentylator o 3 lub 4 prędkościach. Parownik jest zasadniczo grzejnikiem, w którym zimny czynnik roboczy nagrzewa się i przechodzi w stan pary. Przeciwnie, prądy powietrza przechodzące przez ten element są chłodzone.

Poziome żaluzje kontrolują pionowy ruch powietrza. Wyposażone są w napęd elektryczny. Ich położenie reguluje się za pomocą pilota. Żaluzje poziome mogą automatycznie wykonywać ruchy oscylacyjne, w wyniku czego schłodzone powietrze jest równomiernie rozprowadzane po całym pomieszczeniu. Panel wyświetlacza znajduje się z przodu podzielonego systemu. Jest to zestaw wskaźników świetlnych, które pozwalają określić, w jakim trybie pracuje klimatyzator. Ponadto diody LED sygnalizują awarie.

W studzience, która znajduje się pod parownikiem, zbiera się woda, która jest odprowadzana na zewnątrz za pomocą węża spustowego. Płytka sterująca składa się z jednostki elektronicznej i mikroprocesora. Połączenia złączek służą do łączenia rur między jednostką zewnętrzną i wewnętrzną. Pionowe żaluzje kontrolują poziomy ruch powietrza.

Uwaga! Położenie żaluzji pionowych można regulować ręcznie. Tylko niektóre modele systemów typu split premium mają możliwość konfiguracji za pomocą pilota.

Jednostka wewnętrzna jest z technicznego punktu widzenia złożonym urządzeniem, składającym się z wielu elementów

Co jest bardziej opłacalne: profesjonalna instalacja lub samodzielna instalacja systemu dzielonego

Cena instalacji klimatyzatora zależy od stopnia skomplikowania prac, wydajności i wielkości sprzętu. Aby porównanie było poprawne, jako podstawę można wziąć pod uwagę koszt profesjonalnych usług związanych z instalacją urządzenia gospodarstwa domowego o małej mocy, na przykład 3,5 kW.

Ta usługa obejmuje:

• instalacja i podłączenie obu bloków;
• układanie uprzęży (do 5 m);
• tworzenie otworów przelotowych w ścianie.

Koszt instalacji klimatyzatora obejmuje również koszt materiałów eksploatacyjnych. Średnio profesjonalna instalacja systemów rozdzielonych o małej mocy kosztuje klienta 5500-8000 rubli.

Średnie ceny za wynajem narzędzia i zakup materiałów do zainstalowania klimatyzatora w mieszkaniu własnymi rękami:

1. Perforator („Makita”) - 500 rubli dziennie.
2. Pompa dwustopniowa - 700 rubli / dzień
3. Zestaw instalacyjny + komunikacja (5 m) - 2500 rubli.

Samodzielny montaż podzielonego systemu oszczędza od 1500 do 4000 rubli

W niektórych przypadkach sprzęt wypożyczany jest tylko za kaucją. To około 4000-8000 rubli. Wysokość kaucji uzależniona jest od kosztu wypożyczonego sprzętu. Jeśli wymagane jest walcowanie rur, do podanej listy będziesz musiał dodać zestawy narzędzi zaprojektowanych do tego celu. Koszt ich wynajmu to 350-500 rubli / dzień.

Całkowita kwota sięga 3700 rubli. Do tej wartości należy doliczyć 10%, co pokryje nieprzewidziane koszty i zakup materiałów eksploatacyjnych. W rezultacie otrzymasz około 4000 rubli. Oznacza to, że samodzielna instalacja podzielonego systemu oszczędza od 1500 do 4000 rubli.

Należy zauważyć, że minimalna kwota za profesjonalną instalację nie zawsze obejmuje pełną listę prac. Za niektóre z nich klient może dodatkowo zapłacić. Biorąc to pod uwagę, możemy dojść do wniosku, że oszczędności wynoszą około 2500-3500 rubli.

Uwaga! Korzyści ekonomiczne można osiągnąć tylko w wyniku prawidłowej instalacji podzielonego systemu własnymi rękami. Naprawy i modyfikacje będą powodować tylko dodatkowe koszty.

Koszt instalacji klimatyzatora obejmuje koszt materiałów eksploatacyjnych

Jak to zrobić samodzielnie: serwis klimatyzatora w domu

Aby osiągnąć oszczędności, wielu właścicieli mieszkań korzysta z samoobsługi sprzętu HVAC po zainstalowaniu klimatyzatora własnymi rękami. Filmy z sieci zawierają wiele przydatnych informacji na ten temat, więc nie ma szczególnych problemów.

Powiązany artykuł:

Jak wybrać klimatyzator do mieszkania: efektywne chłodzenie i wentylacja

Rodzaje i cechy urządzeń, funkcje dodatkowe. Obliczanie mocy zgodnie z parametrami pomieszczenia. Wskazówki dotyczące pielęgnacji.

Najprostszą metodą czyszczenia jest płukanie pianą. W tym celu stosuje się specjalny detergent, który jest sprzedawany w postaci puszki aerozolu.

Procedura czyszczenia systemu Split pianką:

1. Odłącz klimatyzator od sieci, otwórz jego pokrywę i wyjmij filtry.
2. Wypłucz filtry pod bieżącą wodą i pozostaw do wyschnięcia.
3. Spryskać żebra parownika pianą z puszki i zachować czas określony w instrukcjach producenta (10-30 minut).
4. Ponownie zainstaluj filtry i włącz klimatyzator, dostosowując go do trybu wentylacji lub ogrzewania (wybór trybu zależy od zaleceń producenta pianki).
5. Po 30 minutach. można wyłączyć klimatyzator i przewietrzyć pomieszczenie.

Najczęstszym sposobem czyszczenia klimatyzatora jest płukanie go pianą.

W filmie „Jak wyczyścić podzielony system w domu” możesz bardziej szczegółowo zapoznać się z tym procesem. Ta metoda jest odpowiednia do usuwania zanieczyszczeń z wymiennika ciepła. Aby wyczyścić tackę ociekową, wentylator i ukryte obszary klimatyzatora, będziesz musiał go zdemontować.

Jak zainstalować klimatyzator: wybór najlepszego miejsca instalacji

Zwykle nie ma problemów z zainstalowaniem klimatyzatora własnymi rękami w prywatnym domu. Najważniejsze jest, aby jednostka zewnętrzna była przymocowana do ściany nośnej. Jeśli prace instalacyjne zostaną przeprowadzone w mieszkaniu, będziesz musiał liczyć się z sąsiadami i przestrzegać norm.

Przy umieszczaniu jednostki wewnętrznej przewidziano następujące normy:

1. Odległość między systemem dzielonym a sufitem wynosi co najmniej 15 cm.
2. Pomiędzy klimatyzatorem a ścianą (lewą lub prawą) - co najmniej 30 cm.
3. Między systemem dzielonym a podłogą - 2,8 m;
4. Odległość do najbliższej przeszkody to co najmniej 1,5 m.

Jednostka zewnętrzna jest najczęściej montowana w pobliżu okna. Na pierwszym i drugim piętrze budynku konstrukcja zlokalizowana jest jak najdalej od przechodniów. Na kondygnacjach wyżej urządzenie można zamontować z boku okna lub bezpośrednio pod nim.

Sprawność i poprawność działania sprzętu zależy od odpowiednio dobranego miejsca do montażu klimatyzatora

Długość trasy między jednostkami wewnętrznymi i zewnętrznymi nie powinna przekraczać 6 m.W przeciwnym razie do systemu trzeba będzie wpompować dodatkową ilość substancji roboczej. Jeśli odległość między parownikiem a sprężarką wynosi 1 m, to długość trasy nie powinna przekraczać 5 m. W takim przypadku cały nadmiar gromadzi się w pierścieniu i chowa się za blokiem.

Interesujący fakt! Każdy producent ma swoje własne maksimum między blokami. W przypadku Panasonic jest to 3 m, a Daikin zaleca odległość w granicach 1,5-2,5 m.

Aby zainstalować klimatyzator okienny własnymi rękami, zakłada się również pewne wymagania. Konstrukcja umieszczona jest bezpośrednio na parapecie. Do montażu używana jest specjalna obudowa, która jest dostarczana z urządzeniem lub w okienku wkładana jest zworka. Jeśli nie chcesz zepsuć podwójnie oszklonych okien, okno będzie najlepszym miejscem na taki klimatyzator.

Nie zaleca się montażu urządzenia okiennego w ścianie, jeśli jego grubość przekracza 25 cm, w takim przypadku kratki wlotowe mogą zostać zablokowane, co ograniczy dostęp powietrza, obniży sprawność klimatyzatora, a jego części ulegną przedwczesnej awarii.

Otwarte klimatyzatory muszą być zainstalowane na podłodze

Wymagania dotyczące miejsca instalacji mobilnego klimatyzatora własnymi rękami zależą od rodzaju urządzenia. Modele zamknięte najlepiej umieścić w rogu pokoju, na szafce lub półce. Z drugiej strony urządzenia typu otwartego muszą być instalowane na podłodze. W tym przypadku kanał powietrzny klimatyzatorów mobilnych jest odprowadzany przez okno.

Jak najlepiej umieścić klimatyzator: samodzielny montaż po lewej i prawej stronie ściany zewnętrznej

Jednostkę wewnętrzną w pomieszczeniu można umieścić po lewej lub prawej stronie ściany zewnętrznej. Każda opcja instalacji ma swoją własną charakterystykę. Jeśli urządzenie znajduje się po lewej stronie, a jego trasa dokładnie wychodzi poza pomieszczenie, wówczas klimatyzator jest mocowany w odległości co najmniej 50 cm od ściany zewnętrznej. Odcinek ten można zmniejszyć do 10 cm, w tym celu należy owinąć tor na sąsiedniej ścianie, zwracając uwagę na zachowanie jego długości równej 50 cm. Niedopuszczalne jest, aby ta liczba była mniejsza.

Jeśli nie można umieścić toru na sąsiedniej ścianie, istnieje alternatywa. Wyloty można wyprowadzić z lewej strony klimatyzatora. Aby rury nie zepsuły wyglądu pomieszczenia, należy je układać w rowkach. Ta opcja jest możliwa, jeśli obszar styku trasy z terminalami jest ukryty pod osłoną iw razie potrzeby zapewniony jest do nich dostęp.

Jeśli prace będą prowadzone na elewacji budynku lub dom ma wartość kulturową lub historyczną, nie będzie możliwe rozciągnięcie rur i kabli wzdłuż zewnętrznej ściany bez zepsucia wyglądu elewacji. W tym przypadku trasa klimatyzatora jest montowana w pomieszczeniu. Komunikacje pasują do rowków. Ta metoda instalacji wymaga znacznych kosztów i wysiłku, ale efekt jest estetyczny.

Jednostkę wewnętrzną można zainstalować po lewej lub prawej stronie ściany zewnętrznej.

Pomocna rada! Najbardziej budżetowym sposobem ułożenia trasy w pomieszczeniu jest zainstalowanie komunikacji w rogu pomieszczenia. Jako kamuflaż służą specjalne skrzynki.

Możliwość podłączenia klimatyzatora po prawej stronie ściany zewnętrznej jest jednym ze standardowych rozwiązań. W tym przypadku tor w specjalnej skrzynce prowadzony jest bezpośrednio w ścianę. Jeśli to konieczne, komunikacja może być skierowana w dół w rogu pokoju przy użyciu tej samej skrzynki. Dopuszcza się również używanie stroboskopów do układania trasy w pomieszczeniach.

Jak wybrać miejsce podłączenia zewnętrznego klimatyzatora

Problemów związanych z umieszczeniem jednostki zewnętrznej jest znacznie więcej, ponieważ nie wszystkie budynki mogą być wyposażone w taki sprzęt na ścianach. W takim przypadku istnieją dwie opcje:

1. Instalacja urządzeń klimatycznych w pomieszczeniu do tego przeznaczonym - klimatyzacja.
2. Instalacja klimatyzatora przez loggię lub balkon.

W budynkach, w których zabroniony jest montaż urządzeń klimatycznych na elewacji, balkony i loggie są zwykle przeszklone. W tych warunkach bardzo trudno jest zapewnić optymalne warunki pracy klimatyzatora. Konieczne jest zorganizowanie układu chłodzenia, aby zapobiec przegrzaniu sprzętu. Należy także zadbać o sprawne usuwanie powietrza, które zostało już wyczerpane.

Jednostka zewnętrzna jest często zawieszana pod oknem lub z boku

Jeśli nie ma ograniczeń co do umieszczenia sprzętu klimatycznego, system dzielony jest zwykle mocowany na ścianie lub na balustradzie balkonu. Możesz to zrobić z przodu lub z boku. Jeżeli planowany jest montaż klimatyzatora na przeszklonym balkonie, jednostkę zewnętrzną montuje się tak, aby nad nią znajdowało się otwierane skrzydło. W przeciwnym razie utrzymanie podzielonego systemu będzie problematyczne. Na loggii sprzęt można umieścić tylko z przodu.

Jeśli w mieszkaniu nie ma balkonu ani loggii, blok zewnętrzny zawiesza się bezpośrednio pod oknem lub z boku. Odbywa się to w miejscu, w którym znajduje się otwierane skrzydło. W przeciwnym razie samodzielna konserwacja, czyszczenie lub demontaż klimatyzatora będą niemożliwe. Aby przeprowadzić te operacje, będziesz musiał wezwać wspinaczy przemysłowych.

Zalecenia dotyczące instalacji klimatyzatora: instrukcje i instalacja urządzenia mobilnego krok po kroku

Aby zainstalować klimatyzator w domu, musisz zbudować specjalną konstrukcję składającą się z ramy z moskitiery i pleksi. Konfiguracja klimatyzatorów posiada odgałęzienie przeznaczone do odprowadzania powietrza wywiewanego na zewnątrz pomieszczenia, a także elementy łączące niezbędne do jego zamocowania. Aby zapobiec przedostawaniu się gorących strumieni do pomieszczenia, należy kupić specjalny kanał powietrzny w postaci wylotu. Następnie zostanie zamontowany w pleksi.

Pomocna rada! W sprzedaży można znaleźć różne opcje gniazd, które są mocowane za pomocą kleju lub śrub. Lepiej jest preferować produkty wyposażone w pierścienie zaciskowe. Są najwygodniejsze.

Klimatyzator mobilny może być używany jako tymczasowa alternatywa

Instrukcje dotyczące instalacji mobilnego klimatyzatora w mieszkaniu własnymi rękami:

1. Pobiera się moskitierę, której wymiary odpowiadają rozmiarowi skrzydła, skąd gorące powietrze zostanie usunięte z pomieszczenia.
2. Jego parametry wymiarowe są mierzone i przenoszone na pleksi. Aby to zrobić, możesz użyć szydła lub noża do krojenia chleba.
3. Zgodnie z oznaczeniem kawałek jest wycinany z pleksi.
4. Brzegi tej sekcji należy przeszlifować papierem ściernym.
5. W miejscu mocowania kanału wentylacyjnego w plexi wycina się otwór do jego montażu.
6. Wylot powietrza jest wkładany do tego otworu i zamykany na miejscu. W tym celu można użyć pierścienia dociskowego, jeśli jest dostępny, lub szczeliwa.
7. Plexi przykleja się do wcześniej odtłuszczonej powierzchni ramy.
8. Moskitierę ostrożnie zdejmuje się z ramy za pomocą szczypce lub pęsetą.

Pozostaje tylko otworzyć skrzydło okna do wentylacji i włożyć tam ramkę z plexi, podłączyć kanał powietrzny do wylotu i włączyć urządzenie. Oczywiście jednostka mobilna nie jest tak wydajna jak pełnoprawny system dzielony. Z drugiej strony znacznie trudniej jest zainstalować mocniejszy klimatyzator własnymi rękami. Urządzenie mobilne może służyć jako tymczasowa alternatywa. Nadaje się również do chłodzenia określonego obszaru w pomieszczeniu.

Instrukcja instalacji klimatyzatora oraz opis krok po kroku wszystkich operacji

Przed rozpoczęciem pracy upewnij się, że masz niezbędne narzędzia i materiały eksploatacyjne. Po wcześniejszym umówieniu są podzieleni na kilka grup. Do prac instalacyjnych musisz kupić elektronarzędzia:

Jeśli zamierzasz samodzielnie zainstalować klimatyzator, musisz wcześniej przygotować wszystkie narzędzia, których możesz potrzebować

• szlifierka;
• dziurkacz;
• wiercić.

Aby samodzielnie zainstalować klimatyzator, będziesz potrzebować narzędzia pomiarowego i urządzeń znakujących. Aby wszystkie elementy konstrukcyjne zostały równomiernie zamontowane, konieczne jest użycie lasera lub poziomu budynku. Do rysowania linii wymagane są markery lub ołówki.

Wysokiej jakości instalacja systemów klimatyzacji jest niemożliwa bez specjalistycznego sprzętu:

1. Narzędzia do pracy z rurami miedzianymi - palnik gazowy i lut (do spawania niskotemperaturowego), obcinak i giętarka do rur, a także walcarka lub zaginarka do fazowania.
2. Odkurzacz przemysłowy - do usuwania drobnych zanieczyszczeń i kurzu.
3. Pompa próżniowa - do osuszania linii.

Przed rozpoczęciem instalacji należy dobrze przestudiować proces instalacji podzielonych systemów

Montaż urządzeń klimatycznych jest niemożliwy bez płyt gipsowo-kartonowych, szczypiec, drabin, śrubokrętów i innych narzędzi pomocniczych. Przed rozpoczęciem pracy należy dokładnie przestudiować proces instalacji podzielonych systemów, filmy w Internecie mogą zapewnić nieocenioną pomoc w tej sprawie.

Ważny! Nie używaj piły do ​​metalu do cięcia rur. Podczas używania tego narzędzia powstają małe wióry, które dostaną się do linii i spowodują uszkodzenie klimatyzatora.

Jak zainstalować klimatyzator: instalacja jednostek zewnętrznych i wewnętrznych

Najpierw musisz określić miejsca, w których będą znajdować się bloki, trasa i inne elementy wyposażenia klimatycznego. Aby to zrobić, musisz przejść całą trasę z urządzeniem przeznaczonym do wykrywania okablowania i nanieść wstępne oznakowanie.

Następnie do ściany mocuje się płytkę, aby zamocować jednostkę wewnętrzną. Ten element jest umieszczony ściśle w pozycji poziomej, dlatego w trakcie pracy konieczne jest użycie poziomu budynku.

Do wyboru wsporników do montażu jednostek zewnętrznych należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie

Procedura instalacji jednostki wewnętrznej:

1. Płytkę przykleja się do ściany, wypoziomuje i zaznacza, gdzie zostaną umieszczone łączniki.
2. Płytkę zdejmuje się i wierceniem w zaznaczonych punktach wykonuje się otwory.
3. Łączniki są zainstalowane. W domach drewnianych można użyć wkrętów samogwintujących, w przypadku budynków betonowych i ceglanych lepiej jest wziąć kołki.
4. Płytka jest umieszczona na miejscu i bezpiecznie zamocowana. Szczególną uwagę należy zwrócić na zatrzaski, które utrzymują blok na dole.

Pozostaje tylko sprawdzić poziomość płyty i zamocować na niej parownik.

Wtedy należy samodzielnie zainstalować klimatyzator od zewnątrz. Aby to zrobić, biorąc pod uwagę normy, stosuje się oznaczenia, zgodnie z nim instaluje się metalowe narożniki lub wsporniki. Jako elementy mocujące można zastosować śruby kotwiące ze stali nierdzewnej o wymiarach 10 x x 1. Do wyboru wsporników należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie. Elementy te muszą nie tylko utrzymywać ciężar jednostki zewnętrznej, ale także wytrzymywać obciążenia wiatrem i śniegiem.

Po upewnieniu się, że wsporniki są wypoziomowane, jednostka zewnętrzna jest do nich przykręcona. Sprężarkę należy bardzo ostrożnie opuścić na miejsce instalacji, uprzednio przywiązując ją linami. W miejscu, w którym komunikacja przechodzi przez ścianę, wykonuje się otwór przelotowy o wymaganym rozmiarze za pomocą dziurkacza.

Nie instaluj klimatyzatora blisko sufitu lub ścian bocznych

Pomocna rada! Aby zapobiec nasycaniu ścian wilgocią, zaleca się stosowanie rur w płaszczu termoizolacyjnym.

Drugi etap instalacji klimatyzatora własnymi rękami: bloki łączące

Do łączenia jednostek zewnętrznych i wewnętrznych stosuje się kable i rury miedziane o dwóch średnicach. Wymiary elementów łączących są zwykle wskazane w instrukcjach dołączonych do systemu dzielonego. Długość obliczana jest z uwzględnieniem rozmieszczenia bloków. Do uzyskanej wartości dodaj 30 cm.Obróbka rur miedzianych:

• z zatoki wykonuje się cięcie o wymaganej długości;
• krawędzie są prostowane, a wszystkie zadziory są usuwane;
• wtyczki i wtyczki są zainstalowane na końcach;
• założona jest izolacja termiczna.

Następnie rury należy wyprowadzić przez otwór w ścianie i wygiąć w odpowiednich miejscach za pomocą giętarki do rur. Końcówki zaciskane są instalowane na kablu po obu stronach, po czym wkładane są do otworu i podłączane zgodnie z instrukcją.

Podczas montażu systemu dzielonego rura drenażowa jest podłączana do jednostki wewnętrznej własnymi rękami (przewidziano do tego specjalny wylot) i wyprowadzana na odległość około 80 cm od ściany, aby wykluczyć ugięcie, należy ją zamocować co metr. Przed ułożeniem komunikacji w plastikowym pudełku należy je związać w wiązkę za pomocą metalizowanej taśmy lub jastrychów.

Jednostka zewnętrzna jest instalowana jako pierwsza, a następnie system jest montowany w pomieszczeniu.

Jak podłączyć klimatyzator: połączenie rur miedzianych

Najpierw rury są podłączane do jednostki wewnętrznej. Na jego bocznej ścianie znajdują się dwa porty z kształtkami o różnych średnicach. Musisz odkręcić z nich nakrętki. W efekcie pojawi się syk wskazujący, że azot, który został wstrzyknięty przez producenta ucieka z bloku. Konieczne jest zabezpieczenie części wewnętrznych przed procesami utleniania.

Następnie należy wyjąć zaślepki z rurek i jeszcze raz sprawdzić ich krawędzie pod kątem uszkodzeń. Powierzchnia musi być płaska. Następnie nakrętki łączące można założyć na rury.

Ważny! Konieczne jest upewnienie się, że nić jest skierowana we właściwym kierunku.

Następnie rozszerz końce rur. Podczas tej procedury należy trzymać produkt otworem w dół, aby kurz i małe wióry nie dostały się do środka. Rurka jest zaciśnięta w uchwycie tak, że 2 mm pozostaje na zewnątrz. Następnie rolka jest instalowana, śruba jest dokręcana. Odbywa się to do momentu, gdy cylinder przestanie się obniżać. W rezultacie na produkcie tworzy się „spódnica”.

Rury miedziane są podłączone do jednostki wewnętrznej klimatyzatora

Rurka jest podłączona do wylotu jednostki wewnętrznej za pomocą rozszerzanej krawędzi. Jako element łączący stosowana jest nakrętka złączkowa, którą dokręca się kluczem. Nie ma potrzeby stosowania materiałów uszczelniających. Rury są podłączone w ten sam sposób do jednostki zewnętrznej.

Jak przebiega procedura ewakuacji klimatyzatora?

Procedura opróżniania jest konieczna, aby usunąć resztki argonu i powietrza z układu. Wydłuży to żywotność sprzętu. Będzie to wymagało pompy próżniowej z dwoma manometrami do monitorowania ciśnienia w układzie. To narzędzie podłącza się do portu wlewu jednostki zewnętrznej. W ciągu 15-20 minut. resztkowy azot i powietrze zostaną całkowicie usunięte z systemu.

Po upływie określonego czasu nie odłączaj natychmiast pompy. Wyłącza się i pozostaje w tej pozycji przez kolejne pół godziny. W tym okresie musisz uważnie monitorować odczyty manometrów. Jeśli się zmienią, oznacza to, że system przecieka. W większości przypadków problem występuje w miejscu podłączenia rur miedzianych. Ta usterka musi zostać wyeliminowana.

Jeśli odczyt pozostanie niezmieniony, otwórz całkowicie zawór denny bez odłączania pompy. Kiedy pojawi się hałas, będzie to oznaczać, że freon zaczął wypełniać system. Załóż rękawice i szybko odłącz wąż pompy, a następnie otwórz górny zawór na torze.

Instalacja podzielonego systemu koniecznie kończy się procedurą ewakuacji

Procedura instalacji klimatyzatora własnymi rękami bez pompy próżniowej:

1. Odkręć jedną zaślepkę na górnym porcie i dwie na dole.
2. Aby wyjść z dolnego portu, który znajduje się prostopadle do bocznej ściany podziału, należy wybrać klucz imbusowy o odpowiednim rozmiarze.
3. Klucz jest wkładany do szczeliny i obracany przeciwnie do ruchu wskazówek zegara o 90 ° przez 1 sekundę. Substancja robocza zacznie wydostawać się z bloku.
4. Ten sam port ma wylot szpuli. Przez ułamek sekundy dociśnij szpulkę długim przedmiotem, ale nie palcami. Pojawi się syk wskazujący, że z urządzenia wydobywa się mieszanina gazów. Nie wypuszczaj tego całkowicie.

Konieczne jest ponowne powtórzenie cyklu: otwórz dopływ freonu na ułamek sekundy za pomocą klucza sześciokątnego, a następnie zwolnij mieszaninę gazów. To wystarczy na 4-metrowy tor. Pozostaje tylko dokręcić korek na wylocie szpulą i otworzyć zawory na górnym i dolnym porcie za pomocą klucza imbusowego, aby uwolnić substancję roboczą do układu.

Na tym kończy się instalacja sprzętu klimatycznego. Odkurzanie klimatyzatora bez pompy można zastosować jako rozwiązanie alternatywne w przypadku braku narzędzia, ale istnieje możliwość, że wystąpi niewielki wyciek freonu.

Po zamontowaniu systemu Split należy usunąć nadmiar powietrza i wilgoci z jego urządzenia

Instalacja klimatyzatora to złożona procedura. Jednak z zastrzeżeniem wszystkich wymagań i zaleceń, całkiem możliwe jest samodzielne przeprowadzenie tego wydarzenia.

Jak zainstalować klimatyzator w mieszkaniu własnymi rękami: instrukcja wideo